به نقل از «تابناک»

پاسخ مدیرمسئول الف به حسین شریعتمداری

تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۳۱۲۵۰

به گزارش تابناک،سایت الف در یادداشتی به قلم بیژن مقدم مدیرمسئول این سایت نوشت: احمد توکلی چه گفت که مستوجب این همه هجمه و نامرادی باشد؟ متن موجود است متن را بخوانید آیا در این متن اهانتی به آیت الله مصباح شده است ؟چرا برخی به نام ایشان (که خداوند بر درجاتش بیافزاید) چنین خون و خونریزی راه انداختند.؟

*آقای توکلی علما را هشدار داده است که « افرادی در لباس تاجران خیّر و متدیّن به دنبال نفوذ بر علما و مسئولان هستند….

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبیعی است که علما و روحانیون به ثروتمندان خیّر حسن ظن داشته باشند یا آن ها را بستایند. اما چه کنیم وقتی قلیلی از این ثروتمندان بدین طریق برای خود وجهه و اعتبار کسب می کنند و از آن برای کسب مقاصدی غیرقانونی و نامشروع سود می جویند!؟ چه کنیم وقتی همواره عده ای با مقاصد سیاسی و اقتصادی خاص به دنبال نفوذ در بیوت علما بوده اند و تاریخ نشان داده که بعضا هم موفق شده اند!؟»

*توکلی از علما خواسته است اگر با پولهای نجومی اهدایی از طرف آنان مواجه شدند از آنان بپرسند برای چیست و از کجاست؟ آیا درک این موضوع آنقدر سخت است که باید مورد هجمه برخی از نویسندگان و اهل سیاست قرار بگیرند؟

* بی آنکه بخواهم تعریضی به جناب آقای صدیقی داشته باشم از ایشان می پرسم داستان نقل کرامت و اینها به کنار. ایشان در تلویزیون جمهوری اسلامی رسما اعلام کردند غسال جناب آقای مصباح همان غسال جناب آیت الله حق شناس بوده است و غسال جناب آیت الله حق شناس کسی جز آقای مطلبی کاشانی نیست و نبوده است و این را همه می دانند. خوب است جناب آقای صدیقی درباره این ادعای خود اظهار نظر کنند چرا که آنچه آقای توکلی در مدخل مقاله خود در چند سطر نوشت چیزی جز این اظهارات نبود.

*جالب است برخی برای آنکه راهی برای فرار بیابند تا همه کاسه کوزه ها سر توکلی شکسته شود می نویسند از صحبت آقای صدیقی برداشت غلط شده است !!.

* فرزند آقای مصباح بلافاصله در واکنش به یادداشت آقای توکلی موضوع مربوط به غسال آیت الله‌ مصباح را تکذیب کرد .کاش آقازاده آقای مصباح پس از ایراد سخنان آقای صدیقی در تلویزیون دست به قلم می‌شد و موضوع را تکذیب می‌کرد تا کسانی با اعتماد به قول آقای صدیقی همان حرف را تکرار نکنند . اشتباه آقای توکلی در این میان تنها و تنها اعتماد به سخنان آقای صدیقی بود که چند روز قبل از یادداشت ایشان بیان شده بود و آقایان هیچ واکنشی به این بخش نداشتند .و حتی برخی نویسندگان با توجه کامل هیچ اشاره ای به سخنان آقای صدیقی درباره غسال مشترک آقایان حق شناس و مصباح نمیکنند تا همه کاسه کوزه ها بر سر فرد دیگری بشکند.

* شنیدم برخی ، مخاطبان یادداشت آقای توکلی را تشویق به شکایت کرده‌اند که چرا توکلی به فلانی گفته « ابر بدهکار بانکی».در حالیکه او بدهی بانکی ندارد!خوب است آقایان بدانند این عبارت به هیچ وجه در مقاله آقای توکلی وجود ندارد بلکه ساخته و پرداخته رسانه‌های دیگری است که آگاهانه یا ناآگاهانه با جعل این عنوان آنرا به نویسنده یادداشت منتسب کردند.

*در یادداشت توکلی درباره فردی به نام «مطلبی» کلمه‌ای جز« ابر سرمایه‌دار» نیست. و تفاوت سرمایه دار و بدهکار بانکی نیز نیازمند توضیحی نیست. بنابراین به آقایان توصیه می کنم که از این بابت وقت خود را در دادگاه تلف نکنند.

*متاسفانه برادر عزیزم جناب آقای شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان نیز دچار همین اشتباه شده و این جملات را به اقای توکلی نسبت داده اند که امیدوارم اصلاح کنند.

منبع: تابناک

کلیدواژه: مهرداد میناوند علی انصاریان علی اصغر عنابستانی مهدی جهانگیری پوری حسینی بیژن مقدم احمد توکلی حسین شریعتمداری مهرداد میناوند علی انصاریان علی اصغر عنابستانی مهدی جهانگیری پوری حسینی آقای صدیقی آقای توکلی جناب آقای آیت الله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۳۱۲۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگرانی از کاهش سطح دینداری و افزایش بی اعتمادی در جامعه در یادداشت عباس عبدی

به گزارش خبرآنلاین عباس عبدی در اعتماد نوشت:پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان که در آبان ماه گذشته انجام و اتفاقا زیرنظر و با مدیریت کلان نیروهای طرفدار وضع موجود اجرا شد، نشان می‌دهد که گرایش به دینداری به عنوان مهم‌ترین هدف رسمی حکومت در همه زمینه‌ها، با افول و تغییری کیفی و کمی نسبت به گذشته روبه‌رو شده است. حجاب فقط یکی از نمودهای آشکار آن است.

تقلیل جایگاه نهاد دین نزد مردم و نیز تمسک به مناسک سطحی و بی‌ارتباط با دین و تقویت و رشد خرافه‌های دینی به جای حقیقت دین، آشکارتر از آن است که قابل انکار باشد.

در واقع این فرآیند از متولدین دهه ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ در حال سرایت به نسل‌های قبل نیز هست. نه اخلاقیات، نه معنویات، نه عبادات و نه نهاد مرجعیت دین، هیچ کدام در جایگاه گذشته قرار ندارند، سهل است که به‌ شدت افول کرده‌اند و با وضعیت موجود قابل احیا نیز نیستند.

درباره عدالت و رفع تبعیض و فقدان فساد چه چیز جدیدی می‌توان گفت که تاکنون گفته نشده باشد؟ استقلال قضایی و بی‌طرفی کیفری رکن رکین عدالت است که در فقه و سیاست‌های اسلامی تاکید شده است و بازتاب وجود این ویژگی را در هر جامعه‌ای می‌توان در نبود فساد و رواج شفافیت و پاسخگویی و حاکمیت قانون دید که متاسفانه هیچ کدام آنها در جامعه ما در سطحی نیستند که رضایت خاطر مردم را فراهم کند.

نمونه‌های فسادی که در ماه‌های گذشته دیده شده است، مو را بر تن شنونده سیخ می‌کند. مساله 3.7 میلیارد دلار چای دبش که به نظر می‌رسد از دستور کار اطلاع‌رسانی رسمی خارج شده، نشان‌دهنده عمق فاجعه است. مساله‌ای که پیرامون آقای صدیقی پیش آمده و هیچ اطلاع‌رسانی رسمی و نیز بدون ابهامی، درباره موارد گوناگون آن نمی‌شود و مشمول برخورد مومنانه شده؛ هر دو مورد ابعاد جدیدی را در این‌گونه مسائل آشکار کرده است که در گذشته به تصور افراد هم در نمی‌آمد.

شنیده‌های فراوانی از این نوع فسادها وجود دارد که به علت عدم شفافیت و فقدان پاسخگویی داده‌های جزیی آن به آگاهی عمومی نمی‌رسد.

کجاست آن آرمان‌های عمومی سال ۱۳۵۷ که عدالت علی را آرزو می‌کرد و نهج‌البلاغه معیار عملکردهای رسمی بود؟ وضع کنونی جامعه با آن آرمان‌ها فرسنگ‌ها فاصله دارد. شاید همه امیدها به مهم‌ترین نقطه قوت جامعه و انقلاب ایران، یعنی مشارکت عمومی ختم شود که آن نیز در جریان سه انتخابات اخیر زایل شد و تصور نمی‌رود که بدون تحولی جدی در سیاست‌های داخلی، این ویژگی نیز قابل بازسازی و احیا باشد.

در نتیجه با وضعیتی هستیم که همه به آن اعتراض دارند و ضمنا چشم‌اندازی نیز پیش روی جامعه گشوده نمی‌شود. نهادهای اصلی جامعه شامل دولت، خانواده، اقتصاد، رسانه، آموزش و دین به ‌شدت ناکارکرد و حتی کژکارکرد هستند. از میان نهادهای فوق به ترتیب دین، آموزش و رسانه در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارند. نهاد اقتصاد همچنان فعال و دارای پایه‌های قوی، ولی فاقد چشم‌انداز امیدبخش است. نمونه آن سرمایه‌گذاری و بهره‌وری اقتصادی است.

این دو پایه رشد اقتصادی و رفاه هستند. هر دو عامل در جا زده و تکان جدی نمی‌خورند. نهاد خانواده بار کاستی‌های نهادهای دیگر را به دوش نحیف خود می‌کشد. لطفا توجه کنید! اتفاقا یکی از علل پرهیز از شکل‌گیری این نهاد (ازدواج و فرزندآوری) همین سنگینی بار آن است. نهاد دولت نیز وضعیت دوگانه‌ای دارد. از حیث سخت‌افزاری و امنیت اعم از داخلی و خارجی کارکرد خود را کمابیش انجام می‌دهد، هر چند شواهدی از ضعف در این زمینه هم دیده می‌شود، ولی از حیث نرم‌افزاری، از جمله برنامه‌ریزی توسعه، سیاستگذاری برای پیشرفت و رفاه و اجرای سیاست‌های لازم برای آنها و فعال کردن نهادهای زیرمجموعه خود یا تحقق اهداف تعیین شده مثل سند چشم‌انداز در شرایط غیرکارکردی قرار دارد.

ادامه روند کنونی موجب ناپایداری بیشتر خواهد شد. این سیاست‌ها عموما مبنی بر تخیلات و فشار و تقابل با جامعه است. شاید بتوان با تسلط سخت‌افزاری و توسل به زور مردم و زنان را مجبور به انجام یا تن دادن به برخی رفتارها کرد ولی از این طریق نه عقیده آنان مطابق ارزش‌های رسمی می‌شود، سهل است که مخالف‌تر هم می‌شوند و نه حتی جامعه بهتری ساخته خواهد شد. به‌طور قطع نتیجه حاصل از توسل به چنین سیاست‌هایی خلاف اهداف اولیه خواهد بود.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901574